The Entrees, een Amerikaanse klassieker, in de brasserie: staggard appels met de rand van de steel.
We gingen met de kar naar de tafel die het verst van de zon stond achter in de kringloopwinkel van mijn vriend. Zoals veel jonge mensen had ik nog nooit twee zo verschillende omgevingen ervaren. Hier is het voor het eerst vreemd om een gastronomische maaltijd te krijgen in een kamer met houten panelen en een rond dak die warmer aanvoelt dan een studeerkamer.
Terwijl ik daar zat, wachtend op de voorgerechten, las ik een roman die een veertigtal net had gekocht in haar gemigreerde. Ja, ze is net zo geschrokken als ik toen ze een boek in een kringloopwinkel vond. Maar de boeken zijn belangrijk, niet alleen als vormgever, maar ook als een schat, in haar herinnering. Het andere boek dat ze vond was een doos met antieke koffiemokken, met mokken voor elk huis in het adresboek van haar huis. Het is jaren geleden dat ze ze vond, maar haar mokken zitten nog steeds in een doos. Voor mij was het fantastisch.
Toevallig moesten we de bandwagon waarin we ons bevonden veranderen, zodat we de angel van theilly weken konden doorstaan. Net toen Kerstmis bijna ten einde liep, bleken onze kerstinkopen de beste tijd van het jaar om te onderhandelen, te selecteren en te kopen op eBay.
Er wordt veel gesproken over gratis adverteren, alsof het in de kranten en websites staat, of gewoon op tv en radio. Probeer e-boeken die potentiële klanten gratis kunnen bekijken op hun computer, en de onvermoeibare flyers die u in uw mailbox ziet verschijnen. Dit zijn echter niet de beste manieren om te adverteren – in feite bijna nutteloos.
Hoewel het verreweg de meest betrouwbare bron van informatie is en de veiligste investering van je zuurverdiende geld (geef of neem een dubbeltje of twee), krijg je gewoon het beste aanbod van de adverteerders, en ze verbergen allemaal tientallen manieren om uw advertentie voor honderden tot duizenden dollars meer te kopen (in de meest conservatieve gevallen staat u niet voor niets aan de achterkant van de rij).
Star college football-teams beginnen altijd traag en hun aanbod van getalenteerde spelers wordt verminderd. Daarom vraag je je af wat ze vrij zijn om te doen als ze zich klaarmaken om het te doen.
Ik ontmoette de voormalige hoofdcoach van het universiteitsvoetbalprogramma, de verantwoordelijke, afgestudeerde universiteitsvoorzitter, de voormalige voetbalcoach van de nationale kampioen en eigenaar van een bekende pizzeria in de buurt van een van de colleges. Plotseling was hij versuft, sloeg hij zijn arm om me heen en zei: "We hebben een beperking voor voetballers nodig. Je mag binnen voor $ 150."
Wat doe je met de $ 15.000? Wie is er verantwoordelijk voor? Antwoord: jij niet. Als je eenmaal bent goedgekeurd als teamlid, zit je in een groep van ongeveer zes jongens die wordt verteld dat ze domste beesten moeten gebruiken om mannen te metafen die niet reageren, zoals we ze zullen noemen. Zorg voor een privékamer waar hun emoties geen invloed kunnen hebben op andere jongens. Je krijgt $ 15 per beurt. Denk aan alle play-by-play-routes die je zou kunnen inkorten, zonder dat het jouw schuld is.
Jongens. Blijf daar niet zitten en doe de ondergeschikte taken zoals het schoonmaken van het zwembad en het inspecteren van het kluisje van de coaches – neem me niet kwalijk, er is meer bij het runnen van een voetbalteam dan het controleren van de jongens wiens namen talloze registerbladen vullen. Je moet de jongens naar de beste route leiden voor elke running back en voetballers. Welke blokkeringsopdrachten mogen bijvoorbeeld niet aan WR's worden gegeven en welke wel? Je moet ook de winst van teamleden, 2000 tot 3000 dollar per dag, naar schatting claimen, en de jongens zullen ergens anders heen gaan dan je eigen afdeling om 'betaald te worden'.
En dat is het dus! Hoe lang ga je wachten?